مي دوني نكته چيه الان كه فكر مي كنم مي بينم كه دوست دارم بشينم همين جا پاي لپ تاب زار زار گريه كنم وقتي خانم خمسه را يادم مي اد كه از كلاس رفت بيرون يا بيده كه نمي ذاشت بريم حياط روزهاي آخر سال. جدي جدي دلم ميخواد تمام بنياد هايي كه در طول زندگي ام بنا كردم كنار بگذارم وبنشينم و اين جا گريه كنم!
وقتي به نگين و نرگس و دره فكر مي كنم وقتي با هم ديگه رو پله ها نشستيم وقتي غزال را يادم مي ياد كه بهش مي گم شبيه قارچ شده و قكر مي كنم كه تمام اين لحظه ها گذشته اند مي خواهم گريه كنم!
مي فهمم كه گريه من براي دلتنگي نيست لااقل براي دلتنگي آدم ها نيست براي دلتنگي لحظه هاست!
وقتي فكر مي كنم سال ديگه توي كلاس هاي جلوي راه پله نمي دانم چه كار بايد بكنم من مي شينم اين جا و زار زار گريه مي كنم!
مناظره شروع شد من رفتم!
